Lekker buiten spelen

Het weer wordt beter, de afstanden langer. Met het zonnetje hoog aan de hemel, is het lekker buiten spelen. De afgelopen tijd zijn dan ook de nodige kilometers dijk onder de wielen doorgegaan. De langste trainingsrit is inmiddels gemaakt. De conditie lijkt in orde en de benen voelen goed. De kilometerslange tegenwind zorgen ook voor een uitstekende trainingsprikkel, maar dan vooral op mentaal vlak. Een onderdeel dat zeker niet onderschat mag worden.

De komende twee weken is het een kwestie van onderhouden en dan volgt de fase van afbouwen en taperen; uitrusten, energie opdoen, met de beentjes omhoog. Het ten doel gestelde aantal trainingskilometers zal niet worden gehaald. Maar, het is wat het is. Uiteindelijk is dit ook maar een arbitrair gekozen nummer. Dus, who cares? Veel belangrijker is dat het streefbedrag inmiddels wel is behaald, waardoor het medicijn tegen energiestofwisselingsziekten weer een klein beetje dichterbij komt! 

De strategie om de interne motor gevuld te houden, is zo'n beetje uitgedacht. Dit heeft tijdens de trainingsritten vrij goed gewerkt. Deel twee van het plan is het doseren van de inspanning (zeker niet te snel in het begin). Dit alles is in ieder geval de theorie. De ervaring leert dat de praktijk soms toch heel anders verloopt. De kunst is om het enthousiasme van het evenement niet te veel de overhand te laten nemen en min of meer vast te houden aan het plan. Opgedane marathon lessen van de 'man met de hamer' kunnen nog wel eens nuttig zijn geweest...

Dan blijft er nog maar één ding over om te doen... Genieten!