Voor mijn kanjers Max & Jip

Omdat ieder kind recht heeft op energie. Voor mijn 2 kanjers Max en Jip.

Ik zet mij al jaren in voor de stichting. Jaren waarin er veel gebeurd is, positief en negatief. De enige constante factor is de aanwezigheid van de ziekte van Max en Jip geweest, waarbij regelmatig weer erg duidelijk is geworden hoe onvoorspelbaar deze laffe tegenstander is. Als je op de middelbare school zit, wil je ontdekken, vrijheid, nieuwe dingen doen, ruimte voelen. Niet wekenlang op bed liggen en met veel moeite een paar uur per week naar school. Kortom: je kan niet wachten tot er een medicijn wordt ontwikkeld dat je ziekte tot stilstand kan brengen. Want stilstand is vooral geen verdere achteruitgang en betekent dat je niet kan worden ingehaald door je ziekte.

Ik kan geen bergen verzetten, maar ik kan ze hopelijk wel weer bedwingen. Op mijn manier. Dat zal weer een gevecht op zich worden, maar ik geef niet op. Omdat ik tot aan de maan en terug van de 2 dapperste kinderen van de wereld hou!